Η παγκόσμια αποδοχή της μοντέρνας τέχνης έχει οδηγήσει στην παρουσία της με διάφορες μορφές σε πολλές εκθέσεις τέχνης. Οποιαδήποτε έκθεση, που καυχάται για πίνακες τέχνης προς πώληση, είναι βέβαιο ότι θα περιλαμβάνει κάποια μορφή ή άλλη μοντέρνα ζωγραφική τέχνης.
Ονομάζεται ως αφηρημένη έκφραση των καλλιτεχνών στον καμβά. Ο πίνακας δεν είναι συγκεκριμένος για κανένα αντικείμενο, αλλά το κεντρικό θέμα αντανακλάται στον πίνακα χρησιμοποιώντας χρώματα και εικόνες στο μυαλό αυτών των καλλιτεχνών. Η εξέλιξη της μοντέρνας τέχνης ως δραστηριότητας, ξεκίνησε κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και η προέλευσή της εντοπίζεται στην Αμερική. Η λέξη επινοήθηκε από τον Robert Coates, ο οποίος ήταν διάσημος κριτικός της αυτόματης και αυθόρμητης έκφρασης της δημιουργικότητας με τη μορφή ζωγραφικής.
Η ζωγραφική μοντέρνας τέχνης είναι η πρώτη του είδους της σε καλλιτεχνικά κινήματα στην Αμερική (στη Ρωσία τέτοιο κίνημα παρατηρήθηκε κατά την εποχή του κονστρουκτιβισμού) που συνέχισε να αποκτά παγκόσμια σημασία. Ο Willem De Kooning και ο Arshile Gorky είναι οι πρωτοπόροι σε αυτόν τον τομέα.
Και πάλι υποδιαιρείται σε ζωγραφική δράσης και χρωματική ζωγραφική πεδίου. Η πρώτη κατηγορία ασκήθηκε από τους Philip Guston και Franz Kline, οι οποίοι τόνισαν τις πτυχές που σχετίζονται με τη σωματική δράση στα έργα ζωγραφικής. Η τελευταία κατηγορία της μοντέρνας τέχνης ασκήθηκε από τους Kenneth Moland και Mark Rothko που τόνισαν περισσότερο τη χρήση των χρωματικών εφέ στα έργα τους.
Δεν υπάρχουν αυστηροί και γρήγοροι κανονισμοί που μπορούν να χρησιμοποιηθούν για να χαράξουμε μια γραμμή για την εξέλιξη των πινάκων σύγχρονης τέχνης. Η κοινή μορφή τέχνης που χρησιμοποιούν οι καλλιτέχνες προέρχεται από τη μορφή των αξεσουάρ που χρησιμοποιούν και το μοτίβο που ακολουθούν ενώ εκφράζουν τις σκέψεις τους, όπως η χρήση μεγάλου καμβά, η έμφαση στην επιπεδότητα του καμβά και η διάδοση της τέχνης σε όλο τον καμβά, χρησιμοποιώντας έτσι ολόκληρη τη διαθέσιμη περιοχή.
Η αφηρημένη εξπρεσιονιστική ζωγραφική ως μορφή τέχνης, έχασε το έδαφος της στις αρχές της δεκαετίας του 1960 αλλά επηρέασε σε μεγάλο βαθμό τις μινιμαλιστικές και ποπ αρτ μορφές. Η ποπ αρτ επικεντρώνεται σε μαζικά θέματα όπως κόμικς και εμπορικές διαφημίσεις, ενώ η μινιμαλιστική μορφή τέχνης επικεντρώνεται στη χρήση ελάχιστου χρώματος για την έκφραση των σκέψεων. Η ελάχιστη χρήση των χρωμάτων επιτρέπει τη διάσπαση της υπάρχουσας τέχνης σε βασικά γεωμετρικά σχέδια και φέρνουν στο προσκήνιο τα θεμελιώδη χαρακτηριστικά. Η μοντέρνα ζωγραφική τέχνης, αν και δεν είναι πολύ δημοφιλής στην αρχική της μορφή, είναι πλέον παγκοσμίως αναγνωρισμένη σε άλλες μορφές τέχνης.
