Η Pop Art ήταν ένα καλλιτεχνικό κίνημα που εμφανίστηκε στα μέσα της δεκαετίας του 1950 στη Βρετανία και στα τέλη της δεκαετίας του 1950 για τις Ηνωμένες Πολιτείες. Οι Βρετανοί καλλιτέχνες ήταν το προϊόν της ανεξάρτητης ομάδας (IG), που δημιουργήθηκε το 1952. Τα μέλη αντιστάθηκαν στη δέσμευση του ινστιτούτου στη μοντερνιστική τέχνη, το σχέδιο και την αρχιτεκτονική. Ωστόσο, ήταν οι Αμερικανοί που έδωσαν πραγματικά αυξημένη ευαισθητοποίηση και επιτυχία στο κίνημα της Ποπ Αρτ.
Η Pop Art χρησιμοποίησε τα εικαστικά αγαθά της λαϊκής κουλτούρας στο πλαίσιο του κινήματος των καλών τεχνών. Ο Άγγλος κριτικός Lawrence Alloway χρησιμοποίησε τον όρο «pop» ως τέχνη που έκανε χρήση αντικειμένων, υλικών και τεχνολογιών από τη μαζική κουλτούρα, για να αναδείξει τις αποδόσεις της βιομηχανικής κοινωνίας. Χαρακτηρίστηκε από θέματα και τεχνικές που αντλήθηκαν από τη λαϊκή μαζική κουλτούρα. όπως κόμικς, συσκευασία, διαφήμιση, τηλεόραση και κινηματογράφο.
Η Pop Art εξελίχθηκε σε μια κρίσιμη περίοδο της κοινωνίας, μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, που γνώρισε τεράστια οικονομική ανάπτυξη. Αυτή ήταν η αρχή της εμπορικής χειραγώγησης, των διασημοτήτων και του επιδειξιωματισμού. Ήθελε να επαναφέρει την τέχνη στους ανθρώπους στην καθημερινότητά τους, δουλεύοντας με απλά καθημερινά αντικείμενα.
Γύρω στο 1962 η Pop Art καθιερώθηκε ως μια σοβαρή αναγνωρισμένη μορφή τέχνης. Σηματοδότησε το τέλος του μοντερνισμού και την αρχή της μεταμοντέρνας εποχής. Συγχώνευσε το χάσμα μεταξύ των καλών τεχνών με τα μέσα μαζικής ενημέρωσης και τις διαφημιστικές εμπορικές τέχνες. ένα χάσμα που ήταν εμφανές εδώ και εκατοντάδες χρόνια. Η Pop Art έγινε σύντομα ένα από τα μεγαλύτερα κινήματα του 20ου αιώνα. Ήταν όμορφο, γυαλιστερό και λαμπερό, παρόλο που κατασκευάστηκε μαζικά με χαμηλό προϋπολογισμό. έπιασε τέλεια τις αλλαγές στην κοινωνία.
Ο Andy Warhol ήταν ένας από τους μεγαλύτερους Αμερικανούς καλλιτέχνες της ποπ. Ήταν οι πίνακες του Γουόρχολ που τον έκαναν τόσο διάσημο παγκοσμίως. Η ζωγραφική του με τα δοχεία για σούπα του Campbell που χρησιμοποιούνταν εμπορικά έχει γίνει εξαιρετικά γνωστή. Καθώς και το σενάριο της Μέριλιν Μονρόε που απεικονίζει τη γνώση του ίδιου του Γουόρχολ για την αμερικανική φήμη.
