Ο Έμπορος της Βενετίας του Σαίξπηρ είναι ένα από τα πιο διάσημα δράματά του. Ωστόσο, ενώ τα περισσότερα από αυτά μπορούν εύκολα να ταξινομηθούν είτε ως τραγωδίες είτε ως κωμωδίες, αυτό δεν ταιριάζει σε μία κατηγορία. Ο λόγος είναι ότι ενώ υπάρχουν κωμικά γεγονότα και στοιχεία στο δράμα, υπάρχουν και τραγικά που μερικές φορές φτάνουν στο επίπεδο του απολύτως φρικτού. Στον πυρήνα του δράματος βρίσκονται τρία πράγματα. Το πρώτο είναι η φιλία μεταξύ του Antonio και του Bassanio, το δεύτερο είναι το ειδύλλιο μεταξύ του Bassanio και της Portia και το τρίτο, αλλά το πιο σημαντικό είναι η φιλονικία μεταξύ Antonio και Shylock. Ο Σάιλοκ είναι ένας άπληστος τοκογλύφος και ένας περίπλοκος κακοποιός. Δείχνει ανάμεικτα χαρακτηριστικά χαρακτήρα και γι’ αυτό σε κάποια σημεία ενώ εμφανίζεται ως κακός κακός, σε άλλα είναι ξεκάθαρα επιχειρηματίας που διασκεδάζει με τις ομιλίες και τα αποφθέγματά του. Ωστόσο, αν το δράμα γίνεται τόσο σκοτεινό και τραγικό σε σημεία, είναι λόγω της πονηρής και κακής στάσης του.
Το ειδύλλιο μεταξύ του Bassanio και της Portia είναι τα κωμικά μέρη του δράματος και ο δεσμός του Shylock με τον Antonio το τραγικό μέρος. Ο Bassanio είναι ένας φτωχός ευγενής που αγαπά την Portia και χρειάζεται χρήματα για να τη δει. Ωστόσο, δεν του φτάνουν τα χρήματα και τα πλοία του Αντώνιου είναι στη θάλασσα. Εξαιτίας αυτού, ο Antonio αναγκάζεται να ζητήσει οικονομική βοήθεια από τον Shylock ο οποίος δανείζει με τον όρο ότι εάν ο Antonio αποτύχει θα πρέπει να εγκαταλείψει ένα κιλό σάρκας από οπουδήποτε θέλει ο Shylock. Ο θανάσιμος δεσμός χτυπιέται και γεννά μια σειρά από τραγικά γεγονότα. Ενώ ο Bassanio πάει να δει την Portia, τα πλοία του Antonio πιάνονται σε μια καταιγίδα και δεν επιστρέφουν.
Δεν είναι σε θέση να πληρώσει πίσω τον σκληρό Εβραίο και ως εκ τούτου, αναγκάζεται να εκπληρώσει τον δεσμό όπως θέλει ο σκληρός Σάιλοκ. Ο Αντώνιος γράφει στον Μπασάνιο και αν έχει ξεχάσει τον φίλο του. Γράφει ότι απέτυχε να πληρώσει τον Εβραίο και θα χάσει ένα κιλό σάρκας σύμφωνα με το συμβόλαιο. Ο Σάιλοκ θέλει να σκοτώσει τον Αντόνιο επειδή έχει προσβάλει τον Εβραίο στο παρελθόν αποκαλώντας τον τσιγκούνη και άπληστο άτομο. Οι Εβραίοι δεν αντιμετωπίζονταν με σεβασμό στη Βενετία και αυτό έκανε τον Σάιλοκ να χτυπήσει αυτό το σχέδιο για εκδίκηση. Ο Αντόνιο που ήταν περήφανος επιχειρηματίας αναγκάζεται να λυγίσει μπροστά στη θέληση του Σάιλοκ. Η κατάσταση είναι τραγική όχι μόνο για τον Antonio και τον Bassanio αλλά και για την Portia. Ο Αντόνιο δεν μπόρεσε να πληρώσει το δάνειό του και θα πρέπει να αφήσει τον Εβραίο να έχει το μερίδιο που του αναλογεί σύμφωνα με το συμβόλαιο. Ο Bassanio είναι δυσαρεστημένος γιατί πιστεύει ότι είναι η αιτία όλων αυτών. Η Πόρτια είναι λυπημένη γιατί δεν μπορεί να δει τον Μπασάνιο δυστυχισμένο.
Ωστόσο, η τραγωδία φτάνει σε ένα σημείο και μετά συμβαίνουν κωμικά πράγματα στο δράμα. Η Πόρτια είναι μια πνευματώδης νεαρή γυναίκα που βρίσκει τον τρόπο να νικήσει τον Σάιλοκ. Το συμβόλαιο αναφέρει ότι μπορεί να έχει μια λίβρα σάρκας αλλά ούτε μια πίντα αίμα από το σώμα του Αντόνιο. Ο Σάιλοκ χάνει την υπόθεσή του στο δικαστήριο και τιμωρείται για συνωμοσία εναντίον ενός αθώου Χριστιανού. Χάνει όλη την περιουσία και την περιουσία του από την κόρη του και τον Αντόνιο. Ακόμα και η κόρη του τον αφήνει για να παντρευτεί έναν Χριστιανό. Επιτέλους, όλοι εκτός από τον Σάιλοκ έχουν μείνει ευτυχισμένοι. Ο Σάιλοκ μένει σε κακή κατάσταση λόγω της κακής του συνωμοσίας να πάρει εκδίκηση από τον Αντόνιο. Το κακό του σχέδιο δεν έχει παρά μόνο προσβολή και δυστυχία για τον Εβραίο.
Ο Σαίξπηρ έχει ισορροπήσει την κωμωδία με την τραγωδία στο δράμα. Έχει χρησιμοποιήσει και τα δύο στοιχεία για να το κάνει ενδιαφέρον και να έχει μια μακροχρόνια γεύση. Η πονηρή καρδιά του Εβραίου, η αθωότητα του Αντόνιο, η αγάπη και ο ρομαντισμός της Πόρτια κάνουν το δράμα συναρπαστικό και ενδιαφέρον. Άρα, θα ήταν λάθος να το χαρακτηρίσουμε είτε ως τραγωδία είτε ως κωμωδία. Η τέχνη του Σαίξπηρ, ωστόσο, έχει δημιουργήσει μια μεγάλη ισορροπία μεταξύ των δύο, η οποία έχει γνωρίσει μεγάλη εκτίμηση από την εποχή που γράφτηκε. Ακόμη και στον χαρακτήρα του Σάιλοκ μπορεί κανείς να βρει και τα δύο στοιχεία και ενώ η συμπεριφορά του ως διαφημιστικού συμβολαίου απέναντι στον φτωχό χριστιανό επιχειρηματία είναι φρικτή, σε πολλά σημεία είναι αρκετά ξεκαρδιστικός με το διασκεδαστικό του στυλ και κουβέντα.
