Ερωτεύτηκα το “Art R. Crumb” στα δεκαέξι μου όταν αγόρασα το “Cheap Thrills” των Big Brother and the Holding Company. Απλώς το όνομα αυτού του συγκροτήματος των ’60’ του Σαν Φρανσίσκο διέστρεψε δανεικό νόημα από την προφητεία του Τζορτζ Όργουελ και μια σάτιρα για μια κοινωνία που θεωρείται όλο και περισσότερο ως το «Βιομηχανικό Στρατιωτικό Σύμπλεγμα». Καθώς οι φορολογούμενοι μόλις και μετά βίας άρχισαν να διασώζουν την Goldman Sachs and Company, είναι πραγματικά προφητικό.
Πώς το κάνουν; Πώς οι καλλιτέχνες και κυρίως οι σκιτσογράφοι γράφουν ένα διήγημα μόνο με μια απλή εικόνα… και λίγα λόγια; Πώς κάνουν μια πολιτική δήλωση ή κλονίζουν τις πεποιθήσεις σας ή εκθέτουν την αξιοπιστία ενός δημόσιου προσώπου χρησιμοποιώντας εικόνες που υπερβάλλουν τα ίδια τα χαρακτηριστικά που κάνουν την ίδια φιγούρα διάσημη;
Όπως κάθε καλλιτέχνης, βλέπουν τα πράγματα διαφορετικά. Ωστόσο, μοιράζονται ένα μήκος κύματος μαζί μας, με τη συλλογική μας εμπειρία, αγγίζοντας και μιλώντας με τρόπους που συχνά δεν αναγνωρίζουμε αλλά τους αγγίζουν ωστόσο.
Ο Ρόμπερτ Κραμπ είχε σίγουρα αυτό το χάρισμα. Η βιογραφία του μιλάει για έναν ανυπότακτο πατέρα και μια πενιχρή μητέρα… αλλά αυτή θα μπορούσε να είναι η βιογραφία σχεδόν οποιουδήποτε αυτή τη στιγμή. Απολαμβάνοντας τη λάμψη της νίκης του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, ασκώντας νέα θέση ως παγκόσμιος ηγέτης, απολαμβάνοντας όλο και μεγαλύτερο πλούτο, η Αμερική κυβέρνησε την παγκόσμια σκηνή και όμως… έλειπαν πολλά.
Θα γραφτούν βιβλία για το τι ακριβώς «έλλειπε» στις Ηνωμένες Πολιτείες τις δεκαετίες του 1960 και του 70, αλλά καλλιτέχνες όπως ο Ρόμπερτ Κραμπ το είπε με την τέχνη του. Η τέχνη του, τα κινούμενα σχέδια του ήταν ίσως πιο γνωστά ως κόμικς που παρήγαγε. Το περιεχόμενό τους κορόιδευε την κοινωνία αλλά και τους συνομηλίκους του και τον ίδιο. Το ύφος που δημιούργησε είναι μια σφραγίδα και έκφραση των ίδιων των καιρών που είναι γεμάτες με αυθόρμητους χαρακτήρες, μπερδεμένους πολίτες, απογοητευμένη και απαθή νεολαία. Θα μπορούσατε να πείτε ότι η δεκαετία του εξήντα δεν θα ήταν η ίδια χωρίς εκφράσεις όπως αυτές του κ. Κραμπ.
Καθώς βλέπετε τη σειρά που κοινοποιήθηκε στον ιστότοπό του, βλέπετε ότι η τέχνη του εξελίχθηκε με την εποχή και με τη δική του εμπειρία. Μετακόμισε στο Σαν Φρανσίσκο κάνοντας μια βόλτα με ένα ζευγάρι που γνώρισε σε ένα μπαρ. Εγκαταστάθηκε στο Haight -Ashbury και εκεί δημιούργησε τα underground κόμικς του. Οι εκκεντρικοί χαρακτήρες του και οι συγκεχυμένες συνειδητοποιήσεις του μοιράζονται τα πάντα, από την απόρριψή του στο γυμνάσιο μέχρι να αφήσει πίσω του τον «πραγματικό κόσμο»… με την πρώτη του εμπειρία από το LSD.
Ίσως η πιο αξιομνημόνευτη πτυχή της τέχνης του Ρόμπερτ Κραμπ είναι το μέσο που επέλεξε ή θα έπρεπε να πούμε το μέσο που τον επέλεξε. Πριν καλά καλά πιάσει, η τέχνη του ήταν αγαπημένη σε άλμπουμ δίσκων, εξώφυλλα περιοδικών, μπλουζάκια και φυσικά αφίσες. Θα ήταν δίκαιο να πούμε ότι οι περισσότεροι είδαν την τέχνη του όταν αγόραζαν ή φυλλομετρούσαν κάτι άλλο… μια εφημερίδα Haight-Ashbury ή ένα αντίγραφο του Rolling Stone.
Αλλά ήταν αξέχαστο. Έντονο πιτσιλιστό χρώμα συνόδευε κωμικές καρικατούρες. Οι χαρακτήρες και ειδικά οι γυναίκες είχαν σεξουαλικά υπερβολικά χαρακτηριστικά που σατιρίζουν τη σεξουαλικότητα των καιρών. Του «κ. Το Natural» μπορεί να ήταν η πρώτη αυτοπαρωδία του ίδιου του κινήματος των χίπις με έναν σοφό άνδρα με μακριά γενειάδα, του οποίου μόνο η μακριά γενειάδα κάλυπτε τη σεξουαλικότητά του. Ακριβώς τη στιγμή που το κίνημα επισκιαζόταν στις υγιεινές τροφές και το τελευταίο μάντρα υποχώρηση, «Mr. Το Natural» ήταν η επιτομή αυτής της κοινωνικής αλλαγής καθώς εκτυλίσσονταν.
Ερωτεύτηκα τη δουλειά του Art R. Crumbs ως έφηβος, αλλά ήταν χαρά να το βλέπω να εμφανίζεται και να επανεμφανίζεται… κατά τη διάρκεια πολιτικών εκστρατειών, κοινωνικών τάσεων και της εμπειρίας και των εμπειριών της ζωής του ίδιου του κ. Crumb.
Δεν θα άλλαζα τίποτα.
Ίσως απογοητευμένοι από την κατεύθυνση της Αμερικής τη δεκαετία του 1980, ο Robert Crumb και η σύζυγός του Aline μετακόμισαν στη Γαλλία όπου ζουν σήμερα.1 Ο ιστότοπός του είναι πλούσιος με προσωπική ιστορία, παραδείγματα της τέχνης του και φυσικά σύνεργα που μπορούν να αγοραστούν.
Και στην εικόνα ενός από τους πιο ανθεκτικούς χαρακτήρες του, απλά… «Keeps on Truckin».
